Po przeczytaniu pierwszej książki Jespera Juula “Twoje Kompetentne Dziecko” wiedziałem, że to najlepszy autor piszący o wychowaniu dzieci. Druga książka, którą przeczytałem tylko mnie w tym utwierdziła. Poniżej przepisałem cytaty, które trafiły akurat do mnie.
“W kwestii wychowania dzieci poszukiwanie jedynie słusznej metody nie jest dobrym pomysłem.
Dobrym pomysłem jest natomiast zastanowienie się nad wyznawanymi przez siebie wartościami.
-
W co wierzę?
-
Co uznaję za najważniejsze ludzkie potrzeby?
-
Które wartości przekazane przez moich rodziców sprawdziły się, a które należy wyrzucić przez burtę?”
“Nie chcę żebyś dotykał żelazka” zamiast “Nie wolno dotykać ci żelazka” wtedy integralność dziecka pozostaje nienaruszona, a granice nietknięte.
“Kobiety mają często lepsze wyczucie wszystkiego, co tworzy atmosferę w domu niż mężczyźni. Dlatego łatwo o sytuację, kiedy męski wkład w życie rodziny okazuje się skromniejszy niż byśmy chcieli. Proszę pomyśleć: nie chodzi o to, żeby być. zwykłą siłą roboczą, albo o podział obowiązków. Chodzi o to, aby czynności wykonywane w domu były wykonywane w określonym duchu, z określonym nastawieniem.
Dlatego chciałbym poradzić mężczyznom, żeby byli tymi, którzy dbają o zakupy produktów żywnościowych i przygotowanie posiłków. wtedy będziecie mieli jedyną w swoim rodzaju możliwość istotnego wpływania na atmosferę w domu. Dlaczego?
-
Ponieważ troska o odżywianie swojej rodziny – w podwójnym sensie – to bardzo konkretne i zorientowane na cel (a więc męskie) działanie.
-
Ponieważ w ten sposób codziennie trenuje się branie odpowiedzialności za swoją wspólnotę – co wielu mężczyznom przychodzi z trudem.
-
Ponieważ daje to praktyczną możliwość postawienia kilku ważnych pytań: Jakie potrzeby mają poszczególni członkowie rodziny? Jak mogę te potrzeby spełnić w możliwie najbardziej twórczy sposób? Jak znaleźć wspólne spełnienie dla wielu różnych potrzeb i gustów.”
“Jeżeli zepchniemy jedzenie do kategorii czynności mało istotnych, musimy być przygotowani na ogólny chaos, konflikty i złe przyzwyczajenia żywnościowe dzieci.”
“Dzisiejsi rodzice nie mogą oczekiwać, że państwo albo pracodawca dadzą im dostatecznie dużo czasu na sen, jedzenie, zabawę i miłość. Sami musicie wywalczyć sobie ten czas, bowiem bez tych rzeczy rodzina traci swój sens.”
“Gdy obydwoje partnerzy biorą na siebie odpowiedzialność za swoje życie, wtedy wnoszą do wspólnoty energię. Gdy nie są zdolni, pobierają energię ze wspólnoty.
Co jednak znaczy w tym kontekście brać odpowiedzialność za siebie? Przede wszystkim znaczy to stawiać sobie pytania: Czego chcę? Co daje mi radość? Co mi się podoba? Co mi się nie podoba?
Za jakość naszego życia jesteśmy przede wszystkim odpowiedzialni my sami.”
“Uczyliśmy się zachowywać skromnie i “demokratycznie” i zapominać o swojej woli. Ale wspólnota tylko wtedy otrzyma od nas energię, gdy nasze działanie wypływa z naszej własnej odpowiedzialności.”
“Każdy z nas musi znaleźć równowagę między odpowiedzialnością za siebie – własne życie, uczucia i czyny – a odpowiedzialnością za innych. Odpowiedzieć sobie na pytania:
-
Kim jestem, a kim chce być?
-
Jak chcę żyć z moim partnerem i moją rodziną?
-
Jak chcę wychować moje dzieci?
-
Jake są moje wartości?
-
Jak chcę wykorzystywać swój czas pracy i czas wolny?
-
Jaki chcę mieć stosunek do mojej rodziny?”
“Zawsze powinno się mieć czas na zabawę z dziećmi. Daje to jedyną w swoim rodzaju okazję do poznania ich takimi jakimi są, kiedy zachowują się swobodnie.”
“Dzieci, tak samo jak dorośli, chcą opowiadać o tym, co robią, o czym myślą i co przeżywają. Nie znaczy to, że rodzice powinni wszystko uważać za równie interesujące, ale ważne jest, aby przysłuchiwali się z uwagą i starali wyczuć, co siedzi w głowie ich dzieci, kiedy opowiadają o niemiłej koleżance albo o marzeniu, żeby zostać pilotem czy projektantką mody. Wymaga to czasu, ale czasu, który ma być przeznaczony nie na wychowanie i pouczanie, lecz na słuchanie. W oczach dziecka jest to czas najbardziej wartościowy.”
“Im bardziej powierzchowne zainteresowanie otrzymują lub im więcej irytacji doświadczają ze strony otoczenia, tym większa będzie ich tęsknota za prawdziwą uwagą.”
“Próbując stworzyć pewną regularność przez nakładanie dzieciom obowiązków, powinniśmy spytać się sami siebie: czy chcemy mieć dzieci czy służących?”
“Dzieci są tym bardziej uczynne im mniej mają obowiązków.”
“Wcale nie jest łatwo tak kochać drugiego człowieka, żeby czuł się kochany. Większość z nas potrzebuje całego życia, aby się tego nauczyć. Jednak w życiu nie zawsze trzeba być doskonałym – czasami szczęście polega na dążeniu do tego.
“Gdy wasze dziecko zaczyna zachowywać się w sposób dziwny lub niepokojący, należy to rozumieć jako wołanie o pomoc.”
